Blat z konglomeratu czy spieku kwarcowego?

Obie te kategorie materiałów doskonale nadają się na trwałe i designerskie blaty kuchenne. Konglomerat kwarcowy to mieszanka naturalnych składników (pokruszonych skał) z dodatkiem barwników i 6- 10% dodatkiem żywic. Materiał jest twardy, odporny na ścieranie, o niskiej nasiąkliwości i można na nim postawić garnek z gorącą wodą (jego wytrzymałość temperaturowa to ok. 130 °C.), Dużą zaletą konglomeratów jest jego tzw. barwienie w masie, co najlepiej zrozumieć na przykładzie materiałów użylonych (imitujących marmur). Taka płyta w miejscu przecięcia (na brzegu blatu) zachowuje swój rysunek, tzn. żyły z powierzchni blatu przechodzą również na jego brzeg (krawędź prostopadłą względem podłogi). Z kolei spieki kwarcowe są materiałem  w 100% naturalnym, mieszanką minerałów takich jak piasek kwarcowy, skały granitowe, łupki, iły. Barwione są przy pomocy pigmentów. Sam proces produkcji zachodzi w sposób zbliżony do tworzenia się skał w warunkach naturalnych. Mieszanka minerałów umieszczona w odpowiednich formach trafia do specjalnych, hybrydowych pieców gdzie w temperaturze ok. 1 100- 1 300 °C. poddawana jest działaniu prasy o nacisku kilkunastu do nawet ponad 20t/m².

Spieki kwarcowe są materiałem o najmniejszej nasiąkliwości i dlatego są absolutnie odporne na odbarwienia. Są też bardzo twarde i bardziej odporne za zarysowania niż konglomeraty. Ale jeśli będziesz chcieć żeby rysunek z powierzchni blatu przechodził również na jego krawędź to trzeba będzie wykonać tzw. doklejkę. Czyli wykonać cięcie pod kątem 45° i dokleić pasek spieku  o żądanej grubości. Tą samą metodą możemy wykonać pogrubienie blatu do żądanej wartości.

Podsumowując, z czystym sumieniem polecamy zarówno blaty z konglomeratu kwarcowego jak i blaty ze spieków kwarcowych.